اثرات پروبیوتیک باکتوسل و پربیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر رشد، بازماندگی، شاخص های خونی و مقاومت در برابر تنش شوری ماهی گورامی سه خال (trichogaster trichopterus)

این پژوهش با هدف بررسی اثر استفاده خوراکی پروبیوتیک تجاری باکتوسل و پربیوتیک گالاکتوالیگوساکارید بر رشد، بازماندگی، شاخص های خونی و مقاومت در برابر تنش شوری ماهی گورامی سه خال انجام گرفت. برای این منظور 720 قطعه بچه ماهی گورامی سه خال با میانگین وزنی 061/0±1 گرم در دوازده گروه هرکدام با سه تکرار تصادفی تقسیم شدند. تیمار شاهد فقط با غذای تجاری و مابقی تیمارها با غذای تجاری مکمل شده با پروبیوتیک با 3 تیمار (1/0، 2/0 و 4/0 گرم بر کیلوگرم)، پربیوتیک با 2 تیمار (10 و 20 گرم بر کیلوگرم) و پروبویتیک و پربیوتیک به صورت توام به ترتیب با 6 تیمار (1/0 و 10، 1/0 و 20، 2/0 و 10، 2/0 و 20، 4/0 و 10، 4/0 و 20 گرم بر کیلوگرم) به مدت 12 هفته تغذیه شدند. اندازه گیری شاخص های رشد، شاخص های خون و درصد بقاء در برابر تنش شوری در اتمام دوره آزمایش انجام شد. تیمار (1/0 گرم بر کیلوگرم پروبیوتیک و 10 گرم بر کیلوگرم پربیوتیک)، به طور معنی داری دارای شاخص رشد و تغذیه بهتر بود (05/0>p). هم چنین در بین شاخص های خونی نتایج نشان داد که تیمار (1/0 گرم بر کیلوگرم پروبیوتیک و 20 گرم بر کیلوگرم پربیوتیک)، به طور معنی داری دارای پروتئین کل بیش تر نسبت به تیمار شاهد بود (05/0>p)، ولی تیمارهای تغذیه شده با پربیوتیک (به تنهایی)، (تیمارهای چهارم و پنجم) به طور معنی داری دارای درصد بقاء بیش تری در برابر تنش شوری نسبت به تیمار شاهد بود (05/0>p). در نتیجه پروبیویتیک باکتوسل و پربیوتیک گالاکتوالیگوساکارید به صورت تلفیقی می تواند باعث بهبود رشد و میزان پروتئین کل خون و پربیوتیک گالاکتوالیگوساکارید (به تنهایی) می تواند باعث افزایش مقاومت به بروز تنش در ماهی گورامی سه خال شود.